به محض این که به ضیافة الله دعوت شوی، خداوندِ کریم سیئات گذشته ات را خواهد بخشید
در ماه مبارک رمضان رحمانیت خدا، رحیمیت خدا، غفرانیت خدا، کرامت خدا، در همه ماه مبارک و در همه ارتفاعات و در همه دم دمای ارتفاعات، نقطه آغاز ماه مبارک، نقطه آغاز این کوهستان، پخش هست. هر کسی در این ماه مبارک یک قدم بردارد به سوی این ارتفاع، شک نکند که مورد رحمت خداست، شک نکند که مورد کرامت خداست، شک نکند که کوله بار معاصی و سیئات که همراه او بوده، در پیش از ماه مبارک، آن را ازش جدا کردند. شما که خدای متعال توفیق داد به ماه مبارک رمضان پاگذاشتی و وارد شدی و یک ارتفاعی از ماه مبارک ولو بسیار مختصر رو در پیش گرفتی و پیش آمدی، دیگر آن سیئات پیش از ماه مبارک رمضان رو در محاسبات خودت لحاظ نکن، اعتماد کن به خدا. خدایی که کسی رو به مهمانی خودش دعوت میکنه، بعد از این مهمانی، به هر میزان که این فرد در این مهمانی پیش رفته باشه، با خروج از این مهمانی، کارنامه این فرد، مهمان خداست، کارنامه این فرد، آن عاصی قبل از ورود به این مهمانی نیست. جور در نمی‌آید خدای متعال یک کسی را به ضیافت خودش دعوت بکنه ولو در آن قسمت‌های مادون ضیافت، و از او پذیرایی بکنه ولو یک پذیرایی مختصر به عنوان مهمان، بعد از اتمام مهمانی، با او با همان کدورت‌ها یا عداوت‌های قبلی، برخورد داشته باشد، این جور در نمی‌آید. پرونده کسی که به مهمانی ماه مبارک رمضان وارد شده در انتهای ماه مبارک، پرونده قبل از ماه مبارک نیست، پرونده او، مهمان خداست، مهمان ضیافت خداست، ولو در حواشی و کناره‌های این مهمانی ساکن شده باشه و یک لقمه از این سفره به او رسیده باشه و به او داده باشند. مرام مهماندار، مرام صاحب خانه، مرام کسی که این ضیافت رو برپا کرده، نمیتونه اینطور باشه که مهمانش رو دعوت بکنه، مدتی از او پذیرایی بکنه، بعد از مهمانی بگوید خب مهمانی تمام شد برگردیم به قبل از مهمانی، من پدر تو رو در می‌آورم، تو فلان بودی، تو فلان بودی، اصلاً نمی‌شود که این طور باشد. این چیزها، این موضوعات، این نوع رفتارها از ساحت خدای متعال خیلی دور هست، چنین موضوعی اگر به فکرمان آمد باید بگوییم سبحان الله، خدا اینطور نیست. بله ضیافت خدای متعال اینطور هست. در این ضیافت، مهمانی وارد بشود، پرونده او بعد از این ضیافت، مهمان خداست. پس شک نکن که آنچه که قبل از ماه مبارک بوده، در حساب کتاب شما دیگر نیست. با اتمام ماه مبارک رمضان شما یک تولد دوباره حساب کنید برای پرونده اعمال. یک انسان جدیدی متولد شد، یک رابطه جدید با خدا، یک رابطه تازه با خدا، فراموش کن آنچه که در قبل بود، چرا؟ چون خدا فراموش کرده آنچه که در قبل بود، خدا کنار گذاشت آنچه که قبل از این بود. کنار بگذار، رابطه جدیدی با خدا شروع کن، دوستی جدیدی با خدای متعال شروع کن، رفاقت جدیدی شروع کن، به خدا اعتماد داشته باش، خدا رو بامرام و بسیار بامرام قلمداد کن، حداقل این معرفت رو به خدا داشته باش، یک فرد بامرام، با معرفت، اهل رفاقت، اهل دوستی، مهمانی برپا کرد، ما و شما رو به مهمانی‌اش دعوت کرد، امروز هم مهمانی‌اش تمام می‌شود، به مرام او اعتماد داشته باشیم، او دیگر با ما محاسبات قبل از این مهمانی را نخواهد داشت. وقتی خدای متعال دعوت کرد به مهمانی یعنی با تو صلح کردم، یعنی دیگه حسابم را با تو صفر کردم، اینطور مهمانی خدا را قلمداد کنیم و این دستاورد رو حتماً بدانیم، به خدا اعتماد داشته باشیم.
