فراتر از معنای ابد به سمت احدیت

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ

فراتر از معنای ابد به سمت احدیت

نظام توحید در سوره توحید هست. توحید چهار مرحله داره. مرحله یک آیه چهارم سوره توحید هست، وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ[الاخلاص112: 4] . مرحله دوم آیه ۳ توحید، لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَد[الاخلاص112: 3] . مرحله سوم آیه دوم سوره توحید، اللَّهُ الصَّمَد[الاخلاص112: 4] . و مرحله چهارم آیه اول سوره توحید، ...هُوَ اللَّهُ أَحَد[الاخلاص112: 1] . ما وقتی این سیر رو حرکت میکنیم، این میشه نظام توحید. این مرحله‌های توحید هست. عالی ترین این مرحله، مقصد این مراحل توحید، مرحله احدیت الله است. شما وقتی به دمادم مرحله چهارم در سیر توحید می‌رسید یعنی فضای آیه سوم رو حتی عبور می کنی در سیر الی الله، وقتی فضای آیه سوم را عبور می کنی بعد از اون هم مقام احدیت الله بسیار دور هست، خیلی فاصله داره. وقتی شما به مسیر الی الله، الی احدیت الله ورود می کنید باید این مراحل رو طی کنید. وقتی به آیه دوم سوره توحید میرسید به مقام صمدیت میرسید و در مقام صمدیت الله سیر می کنید، باز مقام احدیت الله با شما خیلی فاصله داره. آنقدر احدیت الله فاصله داره که حتی برای بیان خدای احد، برای بیان الله احد، باید او را از دور اشاره کرد. اینجا راه بی نهایت هست. کجا؟ الله احد. الله احد راه بی نهایت هست. هیچ زمانی قابل وصول نیست. همیشه الله احد دور هست.

شما بعد از مقام صمدیت به معرفت احدیت وارد میشی، وارد نمیشی. همیشه داری وارد میشی. همیشه در حال رفتن برای ورود هستی. هیچ زمانی وارد نمیشی و این الی ابد، نه به معنای ابد بلکه فراتر از معنای ابد اینجا وجود داره. همیشه در حال رفتن به سوی احدیت هستی وقتی که در عالی‌ترین مقامات حرکت توحیدی هستی. یکی از عالی ترین جاش یعنی عالی ترین جا که عرض میکنیم، مرحله سوم هست. وقتی در مرحله سوم به عالی ترین مقامات رسیدی، فضای احدیت همچنان دور هست و شما همیشه در حال حرکت به سمت فضای احدیت الله هستی، حرکتی که هیچ وقت اون فضا به شما نزدیک نخواهد بود. اینجا مقام ذات خداست.